सम्यक

                        'सत्य-शिव-सुंदर' मानवाचा चित्रकथी... "तुम्ही मला विचारत आहात,की मी वेडा कसा झालो ? त्याचे झाले असे की एक दिवस सकाळी मी गाढ झोपेतून जागा झालो आणि पाहतो तर मी माझ्या चेह-यावर चढवलेले सर्व मुखवटे चोरीला गेले होते." दैनंदिन जीवनात अनेक मुखवटयांमध्ये स्वतःचा चेहरा हरवलेल्या प्रत्येक माणसाची व्यथा आपल्या 'पागल'(द मॅडमॅन) या कथेत व्यक्त करणारा भाववादी चिंतक,कवी,कथाकार व चित्रकार म्हणजे खलील जिब्रान. काव्य,कथा व चित्र यांना भावनीक चिंतनाच्या कोंदणात प्रस्थापित करण्याचा यशस्वी प्रयत्न हीच जिब्रानची कलानिर्मिती. उच्च कोटीचा तत्त्वज्ञानी असणा-या जिब्रानने तेवढयाच उच्च कोटीच्या कलानिर्मितीतून मुखवटयांमागील ख-या मानवी चेह-याचे सुंदर चित्रच रेखाटले आहे. जिब्रान तत्त्वज्ञ होता;परंतु त्याचे तत्वज्ञान रूक्ष व अतिवास्तवाच्या काटेरी कुंपणात जखडलेले नव्हते. माणसाच्या माणूसपणावर त्याचा गाढ विश्वास होता. जन्मजात कलावंत असलेल्या जिब्रानला,बालपणापासून चित्रकलेचे अंग लाभले होते. विविध आकार-आकृत्या त्याच्या मनःपटलावर तरळत असत. जन्माने लेबनानी असलेला 

                                             मराठीचा 'अभिजात ' संघर्ष दरवर्षी फेब्रुवारी महिन्याच्या अखेरच्या सप्ताहात आपली  मातृभाषाविषयक अस्मिता क्षणिक का होईना,धारदार होते. सालाबादानुसार २७ फेब्रुवारी हा कवीश्रेष्ठ कुसमाग्रजांचा जन्मदिन आपण 'मराठी भाषा गौरव दिन' म्हणून साजरा करतो. अनेकजण याला 'मराठी दिन ',' मराठी भाषा दिन','मराठी राजभाषा दिन' इत्यादी संबोधनं वापरतात,यातील ' गौरव'  शब्दाचा त्यांना सपशेल विसर पडलेला असतो वा त्यांना हे नेमकं माहितच नसते. विविध नामवंत मराठी दिनदर्शिंकांमध्ये देखील या दिनाबद्दल चूकीचे उल्लेख आढळतात. सहज निरिक्षण केल्यास महाराष्ट्रात प्रत्येक स्तरावर असा चूकीचा उल्लेख होतांना आपल्याला जाणवल्याशिवाय राहणार नाही.  'राजभाषा मराठी दिन' हा १ मे या दिवशी असतो,हे अनेकांना माहित नाही. यानिमित्त्याने विविध स्तरांवर भाषणं-व्याख्यानं-प्रवचनं यांचा महापूर आलेला,आपण याची देही याची डोळा अनुभवतो. आपल्याला याकाळात सर्व काही मराठीमय झाल्याचे वा होणार असल्याचे भास देखील होऊ लागतात. याचवेळी आपल्या कानावर मर